چه قدر وبلاگ جديد ايجاد شده....
....
گويي همه از اول ( ياشايد هم از حالا! ) عشق "نوشتن" و "خوانده شدن!" داشته اند....
گويي اين همه انرژي و توان در حال اتلاف بوده است.....
و گويي اين استعدادها تا به حال ناديده گرفته شده اند....
و صد البته نوشتن در وبلاگ ، خيلي بهتر از نوشتنهاي پوچ و بيهوده در چتهاست....
و از اين بعد ، افزايش وبلاگها جاي بسي خوشحالي دارد...
فايده اين همه وبلاگ چه خواهد بود؟؟؟
به نظر من شخصي بودن وبلاگها و اينکه هر کس اختيار وبلاگ خودش را دارد! يکي از مهمترين فوايد است!
و فايده ديگر تجربه هاي شيرين و يا تلخ! بلاگرها ست....
و فايده خيلي مهمتر که البته بيشتر به درد آيندگان! خواهد خورد:
خاطرات ايرانيان به صورت واقعي در اختيار آنان خواهد بود....
خاطراتي که نمايانگر فکر و انديشه ماست....
--البته اگر بلاگر محترم خاطراتش را پاک نکرده باشد!--
.......
به وبلاگها سر ميزنم...
بعضي ها جدا زيبا مينويسند...
در نوشته هاشان نه ريا وجود دارد نه غرور!
مشخص است که آنچه نوشته اند ،از ته! دل است....
خلاصه آدم! وقتي نوشته هاشون! رو ميخونه ، لذت ميبره.....
.......
اما متاسفانه يه تعداد وبلاگ ديگه....
فکر ميکنند که آسمون سوراخ! شده و خدا اونها را به عنوان "تحفه!" انداخته زمين....
چقدر اينها مغرورند و خودستا! و.....
من اصلا قصد غيبت و بدگويي از دوستان ندارم!.....
ولي ايکاش ما ايراني ها وقتي به يه مقام و منصب! و پولي ميرسيديم، "جنبه" داشتيم....
ايکاش زود خودمون رو گم نميکرديم....
اينکه چه کسي بوديم و....
---هر چند که اين خصلت تاريخي ما! آنچنان در وجودمون ريشه کرده که فکر نميکنم درست شدني باشه!!!---