۱۳۸۱/۰۵/۱۱

امروز صبح دل رو زدم به دريا! و با چند نفر ديگه رفتيم کوه!
يه چند ساعتي به دور از مسائل روزمره و مشکلات و سياست و.....!
خيلي خوب بود!
جاي شما خالي بود!
البته آخرش گرمي هوا خيلي اذيتمون کرد اما در مجموع خيلي مفيد و لازم بود!
مهم ترين فايده اش اينه که آدم! از اين هواي آلوده رها ميشه....
و خوش به حال اونهايي که اين فرصت و امکانش براشون فراهمه که چندين روز( و نه همش چند ساعت!) رو در يه همچين مکانهايي در کوه و جنگل!
و به دور از آلودگيهاي روزمره سپري کنند!
که به نظر من در يه همچي جاهايي انسان فرصت بيشتري واسه شناخت هستي پيدا ميکنه...
و بيشتر و ملموس تر عظمت پروردگار و قدرتش رو درک ميکنه....
و مهم تر از همه اينکه اميدش به زندگي! تو وضعيت فعلي يه کم! بيشتر ميشه...!!!
در هر حال : با طراوت باشيد!

هیچ نظری موجود نیست: