۱۳۸۱/۱۰/۱۰

در حال گوش دادن به صداي محمد اصفهاني هستم.
آلبوم " تنها ماندم " اصفهاني خيلي زيباست...
هم شعرهايي که انتخاب شدند ، زيبا هستند ،
هم صداي اصفهاني که آدم رو مي بره به اوج.
،
ميخونه:
"يک نفس اي پيک سحري ،
بر سر کويش کن گذري
گو که ز هجرش به فغانم به فغانم
اي که به عشقت زنده منم ،
گفتي از عشقت دم نزنم ،
من تنوانم نتوانم نتوانم
من ، غرق گناهم
تو ، عذز گناهي
روز و شبم را
تو چو مهري و چو ماهي
چه شود گر مرا رهاني ز سياهي ....
چون باده بجوشم
در جوش و خروشم
من سر زلفت به دو عالم نفروشم
همه شب بر ماه و پروين نگرم
مگر آيد رخسارت در نظرم
چه بگويم چه بگويم به که گويم اين راز
غمم اين بس که مرا کس نبود دمساز "
،
صداي عجيبي داره محمد اصفهاني ....
لذت بخشه ...
يه حال و هواي وصف ناپذيري به آدم دست ميده ،
بعد از گوش دادن به آهنگهاش ...
.
*شعر از کريم فکور*

هیچ نظری موجود نیست: