۱۳۸۲/۰۵/۰۵

چقدر خوبه درک شدن و درک کردن متقابل...
چقدر خوبه آدم احساس کنه "تنها" نيست...
چقدر خوبه آدم ها دردهاي همديگر رو بشناسن ،
و از اون مهم تر دواي دردهاي همديگر باشن ...
،
اون موقع مي تونند به پرواز در بيان ،
و اگر بال يکيشون شکست ،
ديگراني هستند که به ياريشون بيان
و تا رسيدن به مقصد کمکشون کنند ...
،
چه زيباست سرود پرواز خوندن و نزديک شدن به يار ،
سرودي که از عمق وجودشون برمي خيزد ....
،
و چه زيباست لحظه هاي دوري از يار ...
و چه زيباست دلهره و اضطرابش ...
،
و چه زيباست تصور زيبايي و مهرباني يار ....
تصوري هر چند ناقص ، اما لذت بخش ...
،
و چه زيباتر است لحظه ديدارش ...
لحظه ي ذوب شدن مطلق و ناپديد شدن و فرو رفتن در اون نور بي انتها ...

هیچ نظری موجود نیست: