۱۳۸۲/۰۱/۲۶

صدام سرنگون شد!
مردم عراق شادان و گريان از رفتن صدام و ورود بيگانه!
مردم عراق مجسمه هاي "ديکتاتور" را به خاک انداختند!
......
(تيترهاي روزنامه ها در اين چند روز)
......
من هم نميدونم بايد واسه عراقي ها خوشحال بود يا ناراحت؟
با شخصي مقابل روزنامه فروشي صحبت ميکردم،
مي خنديد و خوشحال بود از سرنگوني صدام.
گفتم " البته اگر دچار شخصي بدتر از صدام نشوند! "
گفت: "مگر بالاتر از سياهي هم رنگي هست؟"
گفتم: ".... شايد حق با شما باشه"
مردم عراق خوشحالند و رها ....
چون از زندان و استبداد رها شده اند!
ديگر لزومي بر ترس از صدام و نيروهايش نيست!
ديگر نيازي به دو رويي و حقه و تملق و چاپلوسي صدام و همکيشانش نيست!
ديگر از مستبد و زورگو خبري نيست!
و اينها همه خوشحال کننده هستند.
،
ايرانيان هم خوشحالند.
خوشحال از نابودي شخصي که در جنگ چند سال پيش ،
آزارشان داد و جوانانشان را نابود کرد ،
و از جهاتي بسيار عقبشان انداخت!
.....
هر چند که اين خوشحالي تا زماني ادامه خواهد داشت که ملت عراق ،
خود سرنوشت خويش را تعيين کنند.
در انتخاباتي آزاد و به دور از حقه و تحت نظارت سازمان ملل و نه امريکا !
.....
رسم دنيا جز اين نيست!
هر کس زور بگويد ، روزي زمين خواهد خورد!
روزي رسوا خواهد شد!
و آن روز براي عبرت ، خيلي دير است.

هیچ نظری موجود نیست: