حسين ، محرم ، عاشورا ...
برام يادآور لحظاتي "دردناک" ، "اميد بخش" و "لذت بخش" هست ...
مي گويند حسين ، مظلوم است!
و من هر زمان که اين گفته را مي شنوم ،
سخت ناراحت مي شم!
حسين مظلوم نبود !
درست است! قبول دارم که شرايطي که حسين و يارانش در اون قرار داشتند ،
شرايط سختي بود! وضعيتي - شايد – غير قابل توصيف!
ولي با اين حال ، اون حال و هوا از جهاتي هم لذت بخش بود!
(( هر چند که هر موضوعي ، بسته به موقعيت زماني و مکاني اش بايد سنجيده بشه))
،
و از طرف ديگه اون شرايط آگاهانه پذيرفته شده بود!
در حقيقت براي نيل به يک هدف ، بايد هزينه هايي پرداخت ميشد!
و ضمنا با "مرگ" همه چيز پايان نمي يافت ...
در نتيجه نبايد گفت: "حسين مظلوم بود و ... "
((چون ديگران مي انديشند که او ضعيف و سست بوده))
به نظر من لحظات شهيد شدن حسين و علي ... لحظاتي لذت بخش بوده!
مثل زيبايي و لذت رسيدن عاشق به معشوق!
مثل پايان يک آزمون سخت و دردناک!
،
و اما در مورد عزاداري!
متاسفانه در کشور ما عزاداري هاي واقعي خيلي به ندرت ديده مي شود!
تنها يک سينه زدن است و گريه کردن و بس!
که البته خيلي باعث تاسف است...
در اين ميان مبالغات! عجيبي! صورت ميگيره ...
هزاران دروغ گفته ميشه تا گريه و اشک مردم بيشتر دربياد!
،
و از اون بدتر قضيه سينه زدن يا به سر زدن هاي بيش از حد و افراطي!
چقدر باعث تاسفه که يک عده ، محرم و عاشورا رو تنها در ،
سينه زدن در حد افراطي مي بينند!!!
( که حتي در حد کمش هم – حتي از نظر شرعي - ايرادات عمده دارد!)
و از اون بدتر تر ! که يک عده براي تعريف ديگران سينه شون رو بيشتر سرخ! مي کنند!
گويي مسابقه است !
( هر چند که برخي با اخلاص و با هدفي پاک اين کار رو انجام مي دهند ،
که قضيه در مورد اونها فرق ميکنه و جاي بحث داره )
،
البته من معتقدم نبايد براي "حسين" و "يارانش" گريه کنيم !
چرا که اونها نيازي به "گريه" ما ندارند!
و ضمنا وضعيتشون هزاران بار از وضعيت ما بهتر است!
ما اگر هم قراره گريه کنيم ، بايد براي خودمون و حال و وضع و کردارمون! گريه کنيم.
،
ايکاش "حسين" رو به طور واقعي بشناسيم...
اي کاش در عمل و نه فقط در حرف پيروش باشيم !
اي کاش حسيني باشيم ...
اي کاش انسان باشيم ...
،
زياد حرف زدم نه ؟