۱۳۸۵/۰۶/۲۱

فرار از این زندگی مملو از دود و سر و صدا ...
پناه بردن به طبیعت ،
به سکوت ،
به آرامش ،
...
وای! .......
چقدر زیبا و رویایی ست ...
هر روز صبح ،
با صدای پرندگان ،
با شور و نشاط برخیزی ،
خورد و خوراکت مستقیما از طبیعت باشه ،
نفس بکشی ،
زندگی کنی ،
لذت ببری ...
...
نمیدونم!
شاید هم بعد از چندین روز موندن در چنین وضعی ،
دوباره دلت تنگ بشه واسه همون زندگی مملو از دود و سر و صدا ...
نمیدونم!
شاید هم این جور باشه ...
اما در هر حال ،
نمیتونم زیبایی این خیال و رویا رو منکر بشم!
به فراموشی سپردن تمام اون شلوغی ها ،
پناه بردن به طبیعت ،
به سکوت ،
به آرامش ،
تا همیشه ...
...
..
.
"بهشت از آن تو" را اگر ندیده اید ببینید که زیباست.

هیچ نظری موجود نیست: