دوست عزيزي درباره "حسين" نوشته و چه زيبا نوشته ....
و به راستي كه :
حسين "مظلوم" نيست!
حسين با عظمت تر از آن است كه واژه مظلوم ، را به او نسبت دهيم .
حسين براي اينكه مردماني برايش بگريند ،‌ شهيد نشد !
براي اينكه مردماني بر سينه و سر بكوبند ، شهيد نشد!
براي اينكه مردمي برايش سياه بپوشند ،‌ شهيدنشد !
براي اينكه برايش شعرها و افسانه ها و داستان ها بسازند! ، شهيد نشد....
حسين شهادت را در آغوش كشيد تا ديگراني بدانند ،
مي توان در اين دنيا بر سر هدفي مقدس ايستاد
و تا دست يافتن به آن و تا سر حد جان ، مبارزه كرد!
مبارزه با ظلم و بي عدالتي و آرام ننشستن در مقابل زور .
بي تفاوت نبودن نسبت به تجاوز و غارت آزادي انسانها و ...
حسين شجاع بود!
حسين ، "انسان" بود! و "انسانيت" را به ما آموخت ...
فرشته نبود! نه!
او هم انساني بود چون ديگر انسانها ،
با اين تفاوت كه فراموش كرد ، محدوديت هاي دست و پاگير اين دنيا را
و خود را با آسمان پيوند زد ....
و چه زيبا بود و هست اين پيوند محكم و استوار آسماني.