۱۳۸۲/۱۲/۰۵

نميدونم چه كسي اين "خود فريبي" رو رواج داد كه :
"ايراني ها در جهان بهترينند! ، انسان ترينند! ، منظم ترينند! و .... "
....
به نظر من "بي نظم"تر از اين ملت ، كمتر ملتي رو مي توان پيدا كرد!
در اين ديار ، اصولا نظم و ترتيب و برنامه ريزي صحيح ، "اهميت" ندارد ......
اونچه مهمه تنها و تنها سمبلكاري و به سرانجام! رسوندن يه كار و
خلاص شدن از دست! اون هست و بس ....
"وجدان كاري" كه هيچ! اصلا نبايد بهش فكر كرد ....
همه يه جورايي ميخوان از زير كار و مسئوليتي كه بر عهدشون هست ، در برند!
پارتي بازي هم كه به شدت و وفور در معرض رويت هست!!!
و جالب اينكه ملت قهرمان ، هم هيچ گله و شكايت و اعتراضي نسبت به اين موضوع ندارند!
ميدونيد چرا ؟؟؟
چون خودشون هم بارها اين موضوع رو تجربه كردند و متاسفانه "مزه اش" رو چشيدند! ،
مزه پارتي بازي رو .
وضعيت اتوبوسها تو اين ديار ، به معناي واقعي كلمه ،‌ "افتضاحه" ....
مردم از سر و كله هم ميرن بالا تا سوار اتوبوس بشن ...
اكثر اوقات هم پا و دست! يه نفر ميمونه لاي در ....
و جالب هم اينكه "هيچ كسي" اعتراضي به اتوبوسراني نميكنه ...
اونها هم لابد فكر ميكنند ، مردم "راضي اند و شكرگذار! "
تو دانشگاهها كه مثلا قراره چندتا ! آدم "منظم" و "متخصص" تربيت! كنند ،
تنها چيزي كه وجود داره! "بي نظميه " .....
( از قصد گفتم "تنها چيزي كه وجود داره" چون چيز ديگري "وجود نداره" ! )
...
خلاصه كلام ؛
وضعيت نا اميد كننده ايه ....
و تا "تك تك" ما ، خودمون را در اين موارد اصلاح نكنيم ،
وضع ما همين خواهد بود و تغيير نخواهد كرد!

هیچ نظری موجود نیست: