۱۳۸۵/۰۳/۰۷

واقعا مواجهه با يك مطلب طنز ،
يك كاريكاتور ،
و يا در بدترين حالتش يك "توهين" ،
اين همه ولوله و سر و صدا و ... رو مي طلبه ؟
آيا اين ناشي از بي جنبگي اين عزيزان نيست ؟
آيا حيثيت اين بزرگواران* تا به اين حد كوچك و نحيفه ،
كه با يك مطلب بر باد ميره ؟
يا اگر منطقي تر رفتار بشه نشونه ي "بي غيرتي" شون تلقي ميشه ؟؟؟
آيا معني "غيرت" اينه ؟؟؟
...
بدا به حال ما ...
كه حالا حالاها كار داريم تا رسيدن به يك جامعه سالم ،
كه رفتارهاي مردمش ، منطقي و عقلاني باشه نه نشات گرفته از تعصبات ...
چه خوب بود اگر جواب توهين و تهمت و حرفهاي ناروا رو ،
با منطق و گفتگو و آرامش مي داديم ...
چه خوب بود ...
اما ، حيف ...
كه ما هنوز نمي تونيم با يكديگر ،
درست و صحيح و با تكيه بر عقل و منطق ، "گفتگو" كنيم ...
افسوس ، افسوس و صدها بار ديگر افسوس ...
...
..
.
* مشكل تنها از هموطنان آذري نيست و همه ما به نوعي دچار اين مشكل هستيم ...
به راحتي به همديگر تهمت مي زنيم ، به سادگي يكديگر را مسخره مي كنيم ...
فرهنگ و اعتقادات و سنتهاي همديگر را در چشم بر هم زدني زير پا مي گذاريم!
و اساسا خنديدنمان هم ، "باهم" نيست كه "به هم" است!
واكنش هايمان هم متعصبانه است و نه از روي عقل و منطق و انديشه ...
انتقاد پذير هم نيستيم و از طرف ديگر راه صحيح انتقاد كردن را هم ياد نگرفته ايم!

هیچ نظری موجود نیست: