چه زيباست!
وقتي نظاره گر رويش جوانه هاي کوچک اميد در ميان مردمي هستي ،
که مدتي دراز را در سکوت و سکون و انفعال سر کرده اند ،
و حال امروز از تغيير و تحول و حرکت و نشاط مي گويند!
...
چه زيباست!
وقتي نظاره گر تغيير نظر اکثريت خاموشي هستي ،
آنان که تا ديروز تصميم به شرکت نکردن در انتخابات گرفته بودند ،
و امروز محکم و استوار خود به يک تبليغ کننده جدي تبديل شده اند ....
...
چه زيباست!
وقتي خود شاهدي که شخصي که تا ديروز هر چند ناآگاهانه ،
از طرفداران يک گروه خاص بود ،
امروز و با ديدن حقيقت در مقابل چشمان خود ،
به تبليغ براي آناني که تا ديروز بيگانه و دشمن مي ناميدشان مي پردازد ....
...
زيباست!
و زيباتر مي شود اگر ديگران نيز منصفانه انديشه کنند ،
و بار ديگر ، استوار و قاطع بر آنچه مي خواهند تاکيد ورزند ....
...
اميدواري در لحظاتي اين چنين و در ميان ناجوانمردي عده اي و بي انصافي عده اي ديگر ،
شايد بيشتر خنده دار به نظر آيد ، اما آدمي به اميد زنده است!
...
پيروزي نزديک است ، نزديک تر از آنچه به تصور آيد ....
تنها اگر خود بخواهيم و اين خواستن را با صداي بلند فرياد کنيم .....