يک روي سکه را نگريسته اي ...
حق هم داري که اين قدر ناراحت و دلگير باشي ...
با در نظر گرفتن اين روي سکه و شواهد و قواعد معمول ،
بدون هيچ شک و ترديدي حق با توست!
جايي که حقي از حقوق افراد زير دست و پا له ميشود ،
اعتراض تو نشانه زنده بودنت است ....
ديگران که به همان اسباب کوچک و تفريحات روزمره خويش آسوده اند ،
هيچ برايشان مهم نيست که حقشان پايمال شود ...
اصولا عادت کرده اند به همه چيز به طور عادي بنگرند ،
حتي به ضايع شدن حقوق خودشان ....
تو اما عادت نداري از کنار چيزهايي در اين باب به سادگي بگذري...
...
نکته اما چيز ديگري ست ...
روي ديگر سکه که حتي نمي توانستي تصورش را هم بکني ،
مقابل چشمانت است ...
...
آري حق با تو بود! ،
اما مطابق با آن روي سکه که ديده بودي!
و حال روي ديگر سکه به مانند حقيقتي تلخ ،
مهر خاموشي بر لبانت مي زند ...
.....
....
...
..
.