آنچه از ديد من در مورد مورسو قابل توجه است ،
همان اصرارش بر پرهيز از دروغ گويي و وانمود كردن آنچه در دلش وجود ندارد ، است ...
هر چند ممكن است كل رفتار و ديد او را نپسندم ،
اما در مورد بيان كردن آنچه بر آن عقيده ندارد ، با وي موافقم ...
اگر چيزي را كه پذيرايش نيستيم ،
با حيله و فريب و نقش بازي كردن در برابر ديگران ،
در ظاهر پذيرا شويم ،
حتي اگر ، تمام و كمال هم باشد! هيچ ارزشي نخواهد داشت ....
چون "خود" ، باورش نداريم ....
اما آنچه از دل بر مي آيد و فارق از ريا و ظواهر است ،
خيلي خيلي ارزشمندتر است ....
...
..
.