۱۳۸۳/۰۶/۰۶

ميخواهي مهرباني كني ...
بدون هيچ چشمداشتي ...
بدون هيچ منتي ...
...
ميخواهي تا آنجا كه مي تواني ياريش كني ...
بدون هيچ نفع شخصي ...
مهم برايت "ياري" است و بس ...
...
اينكه "او" ، كه باشد و چه كند برايت مهم نيست ...
مهم اين است كه دوست داري ديگري را
تا آنجا كه مي تواني و تا آنجا كه "خود" مي خواهد ، ياري كني ...
...
و بي شك ، خود محتاج ياري ديگراني ...
و از همه مهم تر ،
محتاج
ياري
او
.
.
.
.

هیچ نظری موجود نیست: