۱۳۸۷/۰۶/۲۴

دوست داشتم بدانم تا چه حد و چه مرزی ،
توان آمدن داری ...
تا به کجا ،
بی مهابا و با شور و شوق خواهی آمد ...
...
ضمن اینکه تجربه ای پشت سر گذاشته شود که بی شک ،
راهنما و خاطره ی فرداها خواهد بود ...
...
که دقایق با سرعت در حال سپری شدن است ...
و حیف است بی هیچ شوری ،
تنها نظاره گر گذشتنشان باشیم ...
...
آری!
هدف این بود ...
...
..
.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

حرف دل قدیم ما را می زنی برادر!
با شور و شوق
نه با محافظه کاری