دو سال و چند ماه گذشت ...
روزهای عجیبی بود ...
و اتفاقات عجیب و غریب زیادی افتاد ...
چقدر زود گذشت ...
هیچ وقت این روزها رو فراموش نخواهم کرد ...
روزها ، مکان ها ، اتفاقات ، دوستی ها ، شادی ها ، غم ها ، دردها و رنج ها ...
همه و همه تا همیشه در ذهنم ثبت خواهد ماند ...
...
بیست سال دیگر به این روزها از چه زاویه ای نگاه خواهم کرد ؟
بیست سال دیگر که از این مکان ها بگذرم به چه خواهم اندیشید ؟
بیست سال دیگر چه حسی خواهم داشت از یادآوری این روزها و این لحظات ؟
بیست سال دیگر ...
...
..
.

برقرار باشی و سبز ،
گل من تازه بمون ...
نفسم پیشکش تو ،
جای من زنده بمون ...
باغ دل ، بی تو خزون ،
موندنی باش مهربون ...
تو که از خود منی ،
منو از خودت بدون ...
...
غزل و قافیه بی تو ،
همه رنگ انتظاره ...
این همه شعر و ترانه ،
همه بی عطر و بهاره ...
موندنی باشی همیشه ،
لب پاییزو نبوسی ...
نشه پرپر شی عزیزم ،
مهربون گلم نپوسی ...
..
برقرار باشی و سبز ،
گل من تازه بمون ...
نفسم پیشکش تو ،
جای من زنده بمون ...
باغ دل ، بی تو خزون ،
موندنی باش مهربون ...
تو که از خود منی ،
منو از خودت بدون ...
...
غزل و قافیه بی تو ،
همه رنگ انتظاره ...
این همه شعر و ترانه ،
همه بی عطر و بهاره ...
موندنی باشی همیشه ،
لب پاییزو نبوسی ...
نشه پرپر شی عزیزم ،
مهربون گلم نپوسی ...
...
موندنی باشی همیشه ،
لب پاییزو نبوسی ...
نشه پرپر شی عزیزم ،
مهربون گلم نپوسی .......
...
...
...
آهنگ گل من از آلبوم جدید سیاوش قمیشی ، رگبار
...
..
.

خیلی حرفه که این همه دانش داشته باشی ...
و در سطح بالایی از علم قرار داشته باشی ...
اما به مفهوم واقعی کلمه ، متواضع باشی ...
به زیر دست خودت احترام بگذاری ...
استاد باشی و شاگرد را "استاد" خطاب کنی ...
خود پا به پای زیردست و چه بسا بیشتر از او کار کنی ...
اهل صدور دستور و فرمان نباشی ...
صادق باشی و روراست و به دور از انواع نیرنگ و فریب ...
و در یک کلام ، "پر بار" باشی ...
پر بار ...
ای کاش من نیز ، چنین بودم ...
که از قدیم گفته اند :
درخت هر چه پر بارتر افتاده تر ...
...
..
.