۱۳۸۴/۱۱/۱۳

خساست ها و خودخواهي هاي ديگران ،
آدمي را از زشت و منفور بودن اين خصوصيات آگاه مي كند ...
...
و چقدر بد است محتاج "دوست" خسيسي باشي
كه به خواست و خواهش تو ،
از اساس ، اهميتي قائل نباشد!
و البته بدون شك آدمي با چنين خصوصيتي ،
ديگر "دوست" محسوب نمي شود ...
...
اما نكته مهم تري كه به آن پي مي بري اين است كه
هيچ چيز جز خوبي و بخشندگي و مهر و محبت ،
در اين دنياي گذرا باقي نخواهد ماند ....
...
..
.

هیچ نظری موجود نیست: