۱۳۸۳/۰۲/۰۷

نه بسته ام به كس دل ،
نه بسته كس به من نيز ...
چو تخته پاره بر موج ،
رها رها رها من ........
...
گاهي وقتها اين رهايي آدم رو آزار ميده ،
اما از يه بعد ديگه اين رهايي هم صفاي خودشو داره ...
...
هر چند كه چاره اي نيست!
بايد با صفا و آزارش ساخت و سوخت ......

هیچ نظری موجود نیست: