درست است!
مشكل از تك تك ماست!
از تك تك ما ، كه جز ، ايرادهاي ديگران را نمي بينيم ،
و ايرادها و نقائص خود را به فراموشي مي سپاريم ....
ايراد از "اخلاق" تك تك ماست ...
مدعي "دينداري" و "مسلماني" هستيم ،
و خود را بي عيب و نقص ،
و بهترين مخلوق و بنده خدا مي دانيم ...
و از آن بدتر ، مي خواهيم ديگران را هم "جبرا" با خود همراه كنيم!
و فراموش كرده ايم كه "دينداري" ، اجباري نيست!
فراموش كرده ايم كه بشر آزاد آفريده شده ،
و خود بايد نيك و بد را تشخيص دهد ،
و آزاد است كه "انتخاب" كند ...
تصور كرده ايم راه درست و حق ،
تنها همان است كه ما يافته ايم!!!
به زور و اجبار ديگران را به دينداري مي خوانيم! ،
و مي خواهيم به زور آنها را به "بهشت!" هدايت كنيم ....
حتي اگر آنها مايل به ورود به "بهشت ما" نباشند و بخواهند "جهنم" را برگزينند ...
،
غافل از اينكه خود راه را گم كرده ايم و نياز به هدايت شخص ديگري داريم !
در ضعفها و خطاهاي ديگران ،‌ دقيق ميشويم و خود ،
بر كرده خويش و خطاها و گناهانمان ، چشم مي پوشيم ....
واي بر ما كه تصور كرده ايم "حق" را يافته ايم ...
واي بر ما كه تصور كرده ايم "پاكيم" و "درستكار! "
واي بر ما كه براي ديگران تعيين تكليف ميكنيم ....
واي بر ما كه ...
و چه زيبا بود سخن آن عزيز كه از "اخلاق" گفت و ،
از كمبودش در جامعه ما ....
،
رعايت "اخلاق " يعني :
تعرض و دخالت نكردن در اعتقادات شخصي ديگران ...
به عيب خود بيشتر از عيب ديگران نگريستن ....
ادعا نداشتن و فروتن بودن ....
احترام گذاشتن به حقوق جمعي و دوري از خودخواهي ...
خودداري از انجام كارهايي كه ،‌
در جهت منافع شخصي و همراه با زير پا گذاشتن حقوق ديگران باشد ...
ديندار بودن در باطن و در عمق قلب خويش ،‌ و نه فقط در ظاهر و براي تظاهر ....
دوري از ريا و نفاق در دين جهت رسيدن به منافع پست شخصي و دنيوي ....
و .....
،
و چه زيبا ميشود آن هنگام كه همه "اخلاق" را پذيرا باشند و
براي هر شخص و هر ديدگاه و هر دين ، احترام قائل شوند و
در مسائل شخصي و اعتقادي همديگر ،‌ دخالت نورزند.