۱۳۸۱/۰۸/۱۲

واي خدا شکرت!
خوشم ، شادم ، سرحالم!

،
راستشو بخواين ديگه خودمم داشتم از اين همه "افسرده! نويسي" خسته ميشدم!
اما خوب بالاخره تو زندگي از اين لحظات زياد پيش مياد!
اون هم براي من!
،
ماه رمضون داره شروع ميشه....
چقدر اين ماه رو دوست دارم ، چقدر ....
اون لحظه افطار رو که نگو ...!
بعد از يک روز روزه گرفتن و صبر و تحمل ، موقع افطار بالاخره زمان "وصال!" فرا ميرسه و...!
،
بايد زندگي کرد! ،
بايد با زندگي مدارا کرد! ،
البته اگر لازم شد! کمي هم بايد با زندگي جنگيد! ،
،
بايد اميدوار بود! بايد لبخند زد! بايد ....

هیچ نظری موجود نیست: