۱۳۸۸/۰۷/۰۸

راه سبز را زندگی کردن ،
یعنی هر روز و همزمان که در خانه‌هایمان و سرکارمان
و در کوچه و خیابان و بر سر معیشت‌های روزمره خود هستیم ،
این پیام با غیرقابل انکارترین ندا تکرار شود،
آن گونه که مسلمان بودن و ایرانی بودن و این زمانی بودن ما تکرار می‌شود.
وقتی که سخن از تقویت شبکه‌های اجتماعی و یا زندگی کردن راه سبز می‌شود
بلافاصله می‌پرسند چگونه؟
همان‌گونه که هستید.
سخن از آن نیست شبکه‌های اجتماعی که وجود ندارند را
شکل دهیم و قدرتمند کنیم؛
سخن از آن است كه قدرت مردم در شبکه‌های اجتماعی است که
به صورت طبیعی و به هدایتی فطری درمیانشان شکل گرفته است.
باید اهمیت آنها را درک کنیم.
روز قدس امسال نشان داد این شبکه همچون نوزادی که به راه افتاده باشد،
با سرعتی باورنکردنی در حال رشد است؛
به زودی سخن گفتن را هم آغاز می‌کند و به زودی بالغ می‌شود
و همگان را به تحسین و احترام نسبت به خود وا می‌دارد.
آن وظیفه‌ای كه بر عهده ما قرار دارد آن است كه
با تكثیر اندیشه‌هایی كه در حوالی آن شكل می‌گیرد
و با تذكر دائمی اهمیت این پدیده مبارك از آن پرستاری کنیم.
به همین ترتیب اگر گفته می‌‌شود راه سبز را باید زندگی کرد،
سخنی پیچیده و تازه‌ و دعوت به امری ناشناخته نیست.
بلکه توجه دادن به همان چیزی است که دارید تجربه می‌کنید،
و این که حرکت امروز مردم ما به خلاف عهدهای پیشین،
آغاز نوعی از زندگی است.
در همصدایی‌ها و پیوندها و چشم‌پوشی‌ها و یکرنگی‌ها
و هوشمندی‌ها و سرزندگی‌هایی که ادامه این مسیر مستلزم آن است ،
حظی وجود دارد که زندگی را سرشارتر می‌کند...
...
..
.