شاید سخت ترین کار ،
شناختن آدمها باشه ...
...
چیزی که بارها بهم اثبات شده و باز فراموش کردم
قضاوت کردن راجع به دیگران از روی قیافه ظاهری شون هست ...
بدون تردید چنین قضاوتی ، هیچ ارزش و اعتباری نداره ....
...
اما مشکل اینجاست که حتی بعضی از آدمها رو ،
از روی گفتار و رفتارشون هم نمیشه کاملا شناخت!
به خصوص آدمهایی که ظاهر و باطن رفتارشون با هم در جدالند!
...
آدمهایی این چنین مبهم ،
که نه میتوان به مهرشان پاسخی مثبت گفت ،
و نه میتوان مهرشان را بی پاسخ گذاشت ...
نه میتوان آنچه دیگران ، درباره شان میگویند پذیرفت ،
نه میتوان آنچه خود درباره دیگران میگویند ، باور کرد!
...
...
...
ای کاش شناختن آدمها ساده تر از این بود ...

آدم وقتی مریض میشه ،
تازه پی میبره به ارزش واقعی سلامتی .
...
این روزها بی حال تر از همیشه هستم ،
در عین حال پرکارتر از همیشه .
...
بی حالی و پرکاری ،
خوشی و ناخوشی ،
خوبی و بدی ،
تلخی و شیرینی ...
...
گویی این دنیا بر تناقضات استوار است!

مي توان دوباره روشنايي ها را جستجو کرد ....
از تاريک شدن روشنايي که تصور بر تابش هميشگي اش داشته اي ،
نبايد هراسيد ....
روشنايي ها بسيارند و تاريکي ها هم .
آنچه مهم است اما ،
حرکت به سوي روشنايي و نهراسيدن از تاريکي هاست ....

عجیب است این کم صبری ...
عجیب است این حس خاتمه پذیر ...
عجیب است این همه تعجیل ...
عجیب است و عجیب تر ،
همین کلمات عجیبی که بر زبانم جاریست ......

زندگي با وجود تمام تلخي ها ،
زشتي ها ، رنج ها و ناراحتي ها
باز هم زيباست ...
...
زيبايي آميخته با شگفتي و تعجب و هيجان و درد ....